(ฉบับภาษาไทย)
การศึกษาวิจัยที่ผ่านมาทางด้านภัยพิบัติที่สืบเนื่องมาจากสภาพภูมิอากาศในเขตเมือง เช่น อุทกภัย วาตภัย ที่มีต่อสิ่งปลูกสร้างยังมีไม่มากนัก โดยส่วนใหญ่เป็นการรายงานถึงภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในพื้นที่ต่าง ๆ พื้นที่สำคัญที่ได้รับความสนใจสูงสุดคือ กรุงเทพมหานคร และชุมชนขนาดใหญ่ เนื่องจากชุมชนดังกล่าวเป็นชุมชนที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจสูง และมีความจำเป็นต้องหาวิธีป้องกันความเสียหายที่จะเกิดขึ้นจากเหตุการณ์น้ำท่วมซึ่งประสบปัญหาอยู่บ่อยครั้ง ส่วนภัยพิบัติทางธรรมชาติอื่นยังไม่มีการศึกษาวิจัยที่ชัดเจน โดยส่วนใหญ่เป็นการศึกษาข้อมูลพื้นฐานเพื่อการทำโครงการป้องกันน้ำท่วมเป็นหลัก เช่น โครงการระบายน้ำในรูปแบบต่าง ๆ เป็นต้น อุทกภัยที่เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2554 ทำให้เกิดความเสียหายมากที่สุด ส่งผลกระทบ 65 จังหวัด และกรุงเทพมหานคร ได้รับผลกระทบมากกว่า 13 ล้านครัวเรือน มีผู้เสียชีวิต 813 คน มูลค่าความสูญเสีย 1.44 ล้านล้านบาท การศึกษาวิจัยด้านผลกระทบที่มีต่อการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในชุมชนริมแม่น้ำสายหลัก ชุมชนเกษตรกร และพื้นที่ป่า ส่วนใหญ่เป็นการศึกษาผลกระทบต่อชุมชนขนาดใหญ่ ส่วนชุมชนขนาดเล็กกว่าสามารถปรับตัวรับสถานการณ์ดังกล่าวได้ง่ายและความเสียหายไม่มาก โดยส่วนใหญ่เป็นการสูญเสียผลผลิตการเกษตรเป็นหลัก

หนึ่งในองค์ประกอบสำคัญของการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ คือ เทคโนโลยี การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีหลายรูปแบบ ซึ่งไม่จำกัดเพียงเทคโนโลยีในรูปแบบของอุปกรณ์ และโครงสร้างพื้นฐาน แต่ยังครอบคลุมถึงกระบวนการตัดสินใจ การจัดการ และการจัดการองค์กร เทคโนโลยีสามารถช่วยปกป้องสังคมจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต และช่วยส่งเสริมการใช้ทรัพยากรได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น นิยามของเทคโนโลยีการปรับตัว คือ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อลดความเปราะบาง (vulnerability) หรือเพิ่มความสามารถในการมีภูมิคุ้มกัน (resilience) ของธรรมชาติหรือมนุษย์ ต่อผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การใช้เทคโนโลยีจำเป็นต้องพิจารณาวิธีการปฏิบัติในท้องถิ่น และภูมิปัญญาท้องถิ่น โดยคำนึงถึงบริบทของการปรับตัวในท้องถิ่น

โครงการพัฒนาแผนที่นำทางและฐานข้อมูลด้านเทคโนโลยีการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มีเป้าหมายในการรับรองการประเมินเทคโนโลยีใน 6 สาขา ของแผนการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งชาติ การพัฒนาแผนที่นำทางและฐานข้อมูลเทคโนโลยีการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ รวมถึงการพัฒนาข้อเสนอโครงการเพื่อนำไปสู่การดำเนินโครงการ การทดสอบนโยบายการพัฒนาและการรังสรรค์นวัตกรรมในรูปแบบใหม่ (Policy Sandbox) ของเทคโนโลยีที่ได้รับการคัดเลือกเพื่อเป็นกรณีศึกษาสำหรับการนำไปสู่การปฏิบัติจริงในอนาคต

วัตถุประสงค์ของโครงการคือ

1. จัดทำแผนที่นำทางด้านเทคโนโลยีการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศใน 6 สาขา ตามที่ระบุไว้ในแผนการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งชาติ ได้แก่ สาขาการจัดการน้ำ สาขาเกษตรและความมั่นคงทางอาหาร สาขาการท่องเที่ยว สาขาสาธารณสุข สาขาการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และสาขาการตั้งถิ่นฐานและความมั่นคงของมนุษย์

2. จัดทำฐานข้อมูลของเทคโนโลยีการปรับตัวฯ ของทั้ง 6 สาขา

โดย วิจิตรบุษบา มารมย์ เป็นผู้วิจัยในสาขาการตั้งถิ่นฐานและความมั่นคงมนุษย์ โดยมีการวิเคราะห์การพัฒนาเมืองทุกมิติ ทั้งทางกายภาพ เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม การจัดทำแผนที่นำทางเทคโนโลยีการปรับตัวจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศที่กระทบต่อการตั้งถิ่นฐาน และความมั่นคงของมนุษย์ จะต้องครอบคลุมทั้งเทคโนโลยีที่จับต้องได้ (hard technology) และจับต้องไม่ได้ (soft technology) โดยเทคโนโลยีที่พิจารณาแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม i) เทคโนโลยีเพื่อการวางแผนและเตรียมพร้อมรับมือสำหรับการเปลี่ยนแปลงสภาพเมือง เป็นกลุ่มเทคโนโลยีที่เน้นเรื่องการวางแผนเพื่อรองรับ และเตรียมความพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศที่ส่งผลกระทบต่อเมือง หรือการตั้งถิ่นฐาน และความมั่นคงของมนุษย์ เน้นการวิเคราะห์ข้อมูลและการจัดทำแผน ครอบคลุมทั้งเทคโนโลยีที่จับต้องได้ เช่น การจัดทำโครงสร้างพื้นฐานในการเตรียมความพร้อมรับมือ เป็นต้น และเทคโนโลยีที่จับต้องไม่ได้ เช่น การจัดทำแผนรองรับการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ เป็นต้น ตัวอย่างเทคโนโลยีในกลุ่มนี้ได้แก่ การจัดทำแผนผังภูมินิเวศของพื้นที่เพื่อการวางแผนการใช้ประโยชน์ที่ดินให้ยั่งยืน การวางแผนการใช้พื้นที่และโครงสร้างพื้นฐานสำหรับเมือง การเตรียมความพร้อมของชุมชนในการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัย การลดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อกลุ่มเปราะบางในเมือง เช่น การออกแบบที่อยู่อาศัย การวางและจัดทำผังเมืองรวม และการจัดการทรัพยากรดินอย่างสมดุลและยั่งยืน และรองรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เป็นต้น ii) เทคโนโลยีเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงและปรับตัวสำหรับการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ เป็นเทคโนโลยีที่มุ่งเน้นการรองรับการเปลี่ยนแปลงเพื่อก่อให้เกิดการปรับตัวในการตั้งถิ่นฐาน หรือการดำรงชีวิตของมนุษย์ จากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ได้แก่ เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อส่งเสริมการปรับตัวจากภาวะน้ำท่วมและภัยพิบัติของกรุงเทพมหานคร หรือเมืองขนาดใหญ่ เทคโนโลยีอวกาศเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงและส่งเสริมการวางแผนเชิงพื้นที่ และมาตรการการใช้โครงสร้างและไม่ใช้โครงสร้างเพื่อส่งเสริมการปรับตัวต่อภาวะน้ำท่วมของเมืองขนาดใหญ่ เป็นต้น iii) เทคโนโลยีเพื่อประเมินความเสี่ยงสำหรับการตั้งถิ่นฐาน และความมั่นคงของมนุษย์ เป็นกลุ่มเทคโนโลยีที่มุ่งเน้นการประเมินความเสี่ยงภัยต่าง ๆ จากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ได้แก่ การประเมินความเสี่ยงจากภาวะน้ำท่วมของกรุงเทพมหานคร เป็นต้น